Vandaag hebben we een afspraak met Bram Hertegonne, die diensthoofd keuken is in Sint-Antonius in Grembergen.
Dag Bram, welke job doe jij binnen het woonzorgcentrum Sint-Antonius?
Ik ben diensthoofd keuken. Ik ben verantwoordelijk voor het maaltijdgebeuren. Maar daarnaast doe ik ook de bestellingen, volg ik de voedselveiligheid op, ondersteun ik de keukenmedewerkers... Ik doe ook de uurroostering en er komt ook overleg en administratie bij mijn job kijken. Gelukkig kan ik rekenen op een sterk team: er zijn 10 medewerkers in de keuken in Grembergen, van koks tot hulpkoks en afwassers.
Hoe ziet jouw werkdag eruit?
Elke dag is een beetje anders maar een doorsnee dag ziet er als volgt uit. Ik werk in principe van 7u ’s morgens tot 15u. Om 7u begint de activiteit in de keuken. We maken koffie, de melk wordt opgewarmd en de boterhammen worden gesmeerd voor het ontbijt. Ik help hier graag mee, omdat het de opstart is van de werkdag. Vervolgens doen we de eerste voorbereidingen voor het middagmaal. De ingrediënten worden gehaald en de soep wordt opgezet.
Rond 8u zitten we met gans het team samen voor een kort overlegmoment. We verdelen de taken van de dag. Als er iets speciaals is, bespreken we dat ook, bijvoorbeeld iemand die terugkomt na ziekte of een bijzonderheid in verband met het eetgedrag van een bewoner. Als er “speciallekes” zijn, een feest bijvoorbeeld, blijf ik verder helpen, maar meestal kan het team vanaf dit moment zelfstandig verder.
Tijd voor mij om mij even terug te trekken in mijn bureau, voor de opvolging van administratie. Maar niet voor lang. Want op het eind van de voormiddag begint de proportionering: samen met de koks en zorgkundigen verdeel ik de porties over de borden en de plateaus, die dan op karren naar de afdelingen gaan. De bewoners gebruiken hun middagmaal rond 11u30 op de kamer, in de leefruimte of in het restaurant, naar keuze. We bereiden ook maaltijden voor de kleuter- en lagere school en voor een aantal medewerkers. Medewerkers krijgen ook de mogelijkheid om meeneemmaaltijden te bestellen. Afhankelijk van het menu, heeft dit minder of meer succes. Ons vispannetje doet het steevast goed 😉.
De namiddag reserveer ik voor overleg, bijhouden van stock en bestellingen. In de keuken wordt nog verder gewerkt aan het opruimen, het klaarzetten van de plateaus voor het avondeten en de voorbereiding van de volgende dag: karren klaarzetten, charcuterie snijden, voorbereidend werk voor het ontbijt. Vandaag hebben we bijvoorbeeld al de eitjes gekookt voor het ontbijt morgen.
Ik ben wel dankbaar voor het feit dat ik van in het begin veel steun en vertrouwen gevoeld heb
Hoe ben je gestart?
Ik ben 6 maanden geleden gestart. Ik ben van opleiding kok, dus ik had een basis om op terug te vallen. Daarnaast heb ik ook veel in de horeca gewerkt. En mijn vorige job was verantwoordelijke van de keuken in de gevangenis van Gent. Dat heb ik 10 jaar gedaan. Een woonzorgcentrum is wel een totaal andere context. Ik heb in het begin veel bijgeleerd. De bewoners hebben andere behoeftes dan gevangenen: andere smaakpatronen, andere diëten, speciale slikprotocols... En de porties zijn ook van een totaal andere orde. Een gemiddelde gevangene eet meer dan het dubbel dan onze bewoners, om het kort door de bocht uit te drukken. In het begin vreesde ik daarom altijd te kort te hebben. Maar door veel mee te werken in de keuken heb ik er voeling mee gekregen. Het waren 6 zeer leerrijke maanden.
Daarnaast heb ik ook uitgebreid de tijd genomen om de medewerkers te leren kennen. Ik ben wel dankbaar voor het feit dat ik van in het begin veel steun en vertrouwen gevoeld heb van zowel de keukenmedewerkers, de directie als de mensen van de Centrale Unit.
Hoe zorg jij voor de brug naar de zorgafdelingen?
Er is formeel overleg, de diensthoofdenvergaderingen. Maar daarnaast aarzel ik niet om zelf naar de afdelingen te gaan, om op de hoogte te blijven van specifieke info van bewoners, bijvoorbeeld bij slikproblemen, als er een nieuwe bewoner is of als er speciale wensen zijn voor diabetici. Onze bewoners zijn onze “klanten”, zij staan centraal, voor hen doen we het. Van zodra Sharepoint volledig uitgerold zal zijn, zal de info ook digitaal makkelijk raadpleegbaar zijn.
Ik heb ook wel rechtstreeks contact met de bewoners. Ik word aangesproken in de gang, de mensen kennen mij wel. Ik vind dat belangrijk en fijn om te merken. Ik vraag hen ook vaak zelf of het eten gesmaakt heeft. Maurice zegt mij spontaan wat hij ervan vond en Marie schrijft gewoon iedere dag op haar serviette wat eerlijke feedback over het eten, ongezouten en recht uit het hart 😉.
Wat zijn de voornaamste toekomstige uitdagingen voor de keuken in Sint-Antonius?
Begin 2023 starten we met een project van serveren in bulk. Dat betekent dat de warme voeding in bain marie wagens naar de afdeling, het restaurant of de leefgroep gaat. Pas daar wordt het eten uitgeschept per bewoner. Dat heeft heel wat voordelen. De kwaliteit van het eten blijft beter bewaard, bewoners krijgen meer zin in het eten door het te zien en te ruiken, we kunnen precies op maat bedienen wat en hoeveel elke bewoner wenst (verspilling daalt dus)... Op die manier vereenvoudigt het werk in de keuken ook, waardoor tijd voor de keukenmedewerkers vrij komt om op de afdelingen te gaan bedienen. Het feit dat we op die manier ook het resultaat van ons werk kunnen zien, draagt zeker bij aan het werkplezier van iedereen in de keuken.
Andere uitdaging is de opstart van fingerfood. We richtten daarvoor een werkgroep op met de zorgverantwoordelijke, een aantal zorgkundigen en keuken medewerkers. Geleidelijk aan laten we bewoners eraan wennen. Het grote voordeel is dat enkelen van hen nu opnieuw zelfstandig kunnen eten, waar ze tot voor kort hulp nodig hadden.
Appreciatie en positieve feedback geven doet deugd
Mooie projecten, daar heb je een geolied team voor nodig, hoe zorg je daarvoor?
Ik heb het grote geluk met een stabiel team te kunnen werken van medewerkers die hun job goed kennen. Ik probeer het werk zo goed mogelijk te structureren, zodanig dat takenpakketten duidelijk zijn. Ik probeer mensen ook te laten variëren in taken, zodanig dat ze afwisseling hebben en polyvalent zijn. En zo kunnen ze inspringen voor elkaar. Ik streef naar een hecht team, waar iedereen samenwerkt zonder formeel onderscheid tussen hulpkok, koks en afwassers. Uiteraard heeft iedereen zijn taak, maar we gaan allemaal voor hetzelfde doel en die onderlinge gelijkwaardigheid vind ik zeer belangrijk. Ik geef zelf ook het voorbeeld door af en toe mee te draaien in de keuken.
Maar de boog kan niet altijd gespannen staan. Om de samenhorigheid van team te stimuleren, organiseerde ik onlangs een uitstap naar mijn vroegere werkplek, de gevangenis van Gent. We kregen er een volledige rondleiding, en stonden extra stil bij de werking van de keuken. Het initiatief was op een zondag, maar kende veel succes. Diegenen die vrij waren, waren allemaal present.
En om toch te eindigen op een klassieke keukenpiet stijl: Wat hebben we geleerd die dag?
- We hebben een mooi voorbeeld gezien van een goed draaiend, divers samengesteld team.
- Het is goed om ook eens samen een informeel moment te hebben.
- Appreciatie en positieve feedback geven doet deugd!
Bedankt Bram, die 3 punten kunnen we allemaal meenemen, want dat geldt voor alle teams binnen alle woonzorgcentra van Zorg-Saam.
Anne Coetsier
HR Manager